ze zdenerwowania

См. также в других словарях:

• pot — 1. Do siódmego potu «do całkowitego wyczerpania, krańcowego zmęczenia»: Felek tak się rozochocił, że zawołał ładnego Ilka i mimo stłuczonego kolana tańczył z nim kozaka z prysiudami do siódmego potu. J. Iwaszkiewicz, Pasieka. 2. Kogoś oblewa… …   Słownik frazeologiczny

• nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było …   Słownik frazeologiczny

• spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… …   Słownik frazeologiczny

• łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …   Słownik języka polskiego

• mokry — mokrykrzy «przesiąknięty lub ociekający wodą albo innym płynem, przemoknięty, przemoczony; zwilżony cieczą, wilgotny, zwilgotniały» Mokra ziemia, trawa, bielizna. Mokre buty, ubranie, włosy. Mokry śnieg. Ciało mokre od potu. Twarz mokra od łez. ∆ …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• roztrzęsiony — roztrzęsionysieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. roztrząść (p.) roztrzęsiony 1. «bardzo zdenerwowany, nie mogący zapanować nad sobą wskutek zdenerwowania, niepokoju, podniecenia» Zawsze przed premierą była okropnie roztrzęsiona. Był tak… …   Słownik języka polskiego

• skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… …   Słownik języka polskiego

• spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

• roztrzęsiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, roztrzęsionysieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się w stanie bardzo silnego, niedającego się ukryć zdenerwowania, wzburzenia, podniecenia, zdradzający nerwowe objawy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cisza — 1. Cisza przed burzą «pozorny spokój pełen napięcia, zdenerwowania, poprzedzający jakieś przykre wydarzenie, nieszczęście, którego się obawiamy»: Trwa cisza przed burzą. Ta rozpęta się zapewne wtedy, gdy zostaną ustalone imienne listy osób do… …   Słownik frazeologiczny